Παπαί, Μαρδόνιε, κοίους επ’ άνδρας ήγαγες μαχησομένους ημέας, οί ου περί χρημάτων τον αγώνα ποιούνται, αλλά περί αρετής.
Αλίμονο, Μαρδόνιε, με ποιους άνδρες μας έφερες να πολεμήσουμε, που δεν κάνουν τους αγώνες τους για χρήματα, παρά για την αρετή
Πέρσης στρατηγός για τους Έλληνες το 480 π.Χ.
Ου καταισχυνώ τα όπλα, ουδ' εγκαταλείψω τον προστάτην ω αν στοίχω, αμυνώ δε και υπέρ ιερών και οσίων, και μόνος και μετά πολλών, και την πατρίδα ουκ ελάττω παραδώσω, πλείω δε και αρείω όσης αν παραδέξωμαι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι πολιτικοί μας άραγε, κατά πόσο μικρότερη θα την παραδώσουν?
Προσωπική μου άποψη είναι ότι δέν πρέπει να αφήσουμε την υπεράσπιση της πατρίδας και όσων αξιών,ιδανικών,ηθών και παραδόσεων η έννοια της σηματοδοτεί,σε κάποιους επαγγελματίες ''αντιπροσώπους'' του λαού που το σύστημα καθορίζει.Εξάλλου,δραττώμενος την ευκαιρία,στην μάχη του Μαραθώνα ήρθαν αντιμέτωποι όχι απλά δυο στρατοί,αλλά το πρότυπο του πολίτη-οπλίτη, που πρέπει κ εμείς οι σύγχρονοι να ενστερνιστούμε,με αυτό του υπηκόου-μισθοφόρου που θέλουν να μας επιβάλλουν.Ας ακολουθήσουμε το παράδειγμα των προγόνων λοιπόν...
Διαγραφή